Tuesday, August 1, 2017

කතරගම මහා දේවාලයේ කතරගම දෙවියන් උදෙසා පවත්වනු ලබන සර්ව ආගමික පුද සිරිත්.





කතරගම මහා දේවාලයේ කතරගම දෙවියන් උදෙසා පවත්වනු ලබන සර්ව ආගමික පුද සිරිත්.

 

කතරගම මහ දේවාලයේ පුද සිරිත් පැවැත්වෙන්නේ නොවෙනස්වන පටිපාටියක් අණුවය. දේවාල සීමාව තුල අවමංගල්‍යක් වුවොත් හැරෙන්නට වෙනත් හේතුවක් නිසා මෙම පුජා විදින්හි වෙනසක් සිදු නොවේ. මෙම පුද සිරිත් ගොඩනැගී ඇත්තේ හින්දු සමයේ පමණක් නොව බුද් සමෙයේද ආභාෂය ලැබීමෙන බව පෙනේ. සංස්කෘතින් දෙකටම අදාල වූ පුජා විධින් මෙහිදී දුනා ගන්නට ලැබෙන අතර පහත පරිදි එම එක් එක් පුජා විදින් පිළිබද දැක්විය හැකිය.

 

මුළුතැන් බෑම

දෙවියන් සදහා ආහාර සැපයිම මුළුතැන් බෑම යනුවෙන් අදහස් කෙරේ. මේ වැඞීම යන්නද මීට භාවිතා කරන අපර නාමයකි. මුළුතැන් ගෙය යනු අයහාර පිසින කාමරය හෙවත් කුස්සියයි. පිසු ආවාර සැපයෙන්නේ කුස්සියෙනි. දෙවියන් උදෙසා වෙන් වූ කුස්සියෙන් දේවාලයට ආහාර සැපයීම යන අරුතින් මෙම චාරිත‍්‍රය මුළුතැන් බෑම යනුවෙන් හදුන්වන බව සිතිය හැකිය. මුළුතැන් බෑම යනුවෙන්ද හදුන්වන්නේ මෙම චාරිත‍්‍රයම වන අතර පුරයණ සිංහල රජ පාලිගාවල මෙම සිරිත පැවතී ඇත. දිනකට තුන් වරක් දෙවියන් උදෙසා ආහාර පූජා කිරීම දැනට දක්නට ලැබෙන සිරිතය. හින්දු පිළිගැනිම අනුව මුළුතැන් කාවාඩි නමින් හැදින් වෙන්නේ මෙම චාරිත‍්‍රයයි. මෙම කාර්්‍ය සදහාම වෙන් වු වෙනම මුළු තැන් ගෙයක් සේවා මඩුල්ලක් සිටින අතර මුළුතැන් රැුගෙන එන කද මණ්ඩය ලෙස හදුන්වයි. මුළුතැන් කද ගෙන ඒමේ තේවාව කපුරාළට අයිති කාර්්‍යයකි. දිනකට තුන් වරක් සිදු කරන මුළුතැන් පූජාව සදහා සහල් ලැබෙන්නේ එයට වෙන් වූ නින්දගම් වලිනි. මේවා හරකුන් පිට බැදි තවලමි වලින් රුගෙන එන අතර ඒ සදහා වෙස් වූ පිරිසක් සිටියි. ඉතා භක්තියකින් යුක්ලව පිරිසිදුව සකසන මෙම මුළුතැන් පුජාව බුද්ධ පුජාව සදහා රන් පාත‍්‍රයද දේව පුජාව සදහා රන් මණ්ඩයද මේ පිසන්නාගේ බදුනද ෙමිසය මත තබනු ලැබේ. අනතුරුව බුද්ධ පාත‍්‍රයට එක හැන්දක්ද දේව මණ්ඩයට හැදි තුනක්ද තමන්ගෙු පිගානට එක හැන්දක්ද වශයෙන් තෙවරක් ආහාර බෙදන අතර දේව පුජාව උඩු වියන් පාවාඩ සහිතව ඉතාම භක්තියකින් දේවාලය වෙත රැගෙන යයි. ඉතිරිවන ආහාර දේවාලයට රොක්වන බැතිමතුන් වෙත බෙදා දෙන අතර ප‍්‍රසාද නමින හැදින්වෙන මෙම අතිරික්ත භෝජනය ලබා ගැනීමට බැතිතුන් ඉතා උද්යෝගයකින් යුක්ව කටයුතු කරයි. මෙහි සියළු රෝග නිවාරණය කිරීමේ බලයක් පවතින බව ඔවුන්ගේ විශ්වාසයයි.

නානුමුර මංගල්‍යය
නානුමුර මංගල්‍යය දෙවියන් සදහා නොව බුදුන් උදෙසා පැවැත්වෙන පුජා විදියකි. නානුමුරය හෙවත් නෑවීම කෙරෙන්නේ බොධින් වහන්සේ වීම එයට හේතුවයි. නානු මුරය පැවැත්වෙන සෙනසුරාදා දින වල උයද කාලයේ දේවාලයේ මුළුතැන් බෑම් කාර්්‍ය තාවකාලිකව නතර කිරීමෙන් දේව පූජාවට වඩා බුදධ පුජාව අගය කරන බවක් හෙළිවෙයි. එහෙත් එය බොදු බැතිය නිරූපනය කරන්නට වඩා දේව බැතිය ඉස්මතු කරන්නක් වීමෙන් හින්දු සමය විසින්් බුදු සමය ආක‍්‍රමණය කිරීමක් බව පැහැදිලිය.මෙහිදී බෝධය නෑවීම සදහා මැණික් ගගෙන් ජලය ගෙන එනු ලබන්නේ ආලිත්ති අම්මලා විසිනි. එම ජලයට සුවස මුසු කොට හේවිසි නාද මධ්‍යයේ කපුරාළ විසින් බෝධියට සුවද පැන් වත් කරනු ලබයි.
 
කාවඩි පූජාව
 

ප‍්‍රතිපත්තියක් වශයෙන්ම දෙවියන් සතුටු කිරීම සදහා ශරීරයට දුක් දීම (අත්තකිලමතානුයෝගය* හින්දු භක්තිකයෝ මහත් ඉහලින් අගය කරති. මේ පිළිගැනීම පදනම් කර ගනිමින් ගොඩනැගුණු එබදු දේව පූජා විධි අතර කාවඩි පූජාව එකකි. අතීතයේදී කුලීනයන්ට පමනක් සිමා වු මෙම පූජා විධිය කලකදී ඉතා ඉහලින් සැලකුණ පංචමාකාර පූජා විධියෙන් එකක් ලෙස දැක්විය හැකිය. වර්ථමානයේ ජාති ආගම් කුල ආගම් වැනි කිසිත් හේදයක් නොසලකා හැම දෙනෙකුම මෙම පූජාවෙහි යෙදෙනු දැකිය. එසේ පැවැත්වෙන කාවඩි වර්ග කිහිපයකි. එනම්
 
  • පරවි කාවඩි
  • භක්ති කාවඩි
  • ගිනි කාවඩි
  • කිරි කාවඩි
  • මතස්‍ය කාවඩි
යනුවෙනි.වර්ථමානයේ සිංහල දෙමල සංස්කෘතික භේදයකින් තොරව මෙම කාර්‍යයෙහි යෙදෙනු ලැබේ.
 
 අවුරුදු මංගල්‍යය
 

අවුරුදු මංගල්‍යය පැවැත්වෙන්නේ බක් මාසය හෙවත් ව්‍යවහර මාස අනුව අපේ‍්‍රල් මාසයේය. අළුත් සහල් මංගල්‍යය යනුවෙන්ද හැදින්වෙන්නේ ද මෙම උත්සවයයි. දේවාලයේ වර්ශය පටන් ගැනිම නිමිත්තෙන් පැවිත්වෙන මෙම උත්සවයේදී දක්නට ලැබෙන ප‍්‍රධාන අංගය වන්නේ දේවාල භුමියේ ස්ථාන පහක නැවුම් මුට්ටිවල කිරි ඉතිරවීමයි. මේ සදහා මහා දේවාලයේත් සතර කොනේත් මහ දේවාලයට පිවිසෙන තැන අතු පන්දලම යටත් ලිප් පහක් බදිනු ලැබේ. කිරි ඉතිරවීමට භාවිතා කරන්නේ එම ලිප් පහය. කිරි ඉතිරවීම සෞභාග්‍යයේ සංකේතයක් වශයෙන් පෙරදිග වැසියෝ විශ්වාස කරති. අවුරුදු මංගල්‍ය දිනයේදී මුළුතැන් පූජාව සදහා යොදා ගන්නේ අළුත් වි වලින් ලබා ගන්නා සහල්ය.අළුත් සහල් මංගල්‍යය හෙවත් අළුත් අවුරුදු මංගල්‍යය නිමිති කරගෙන එක් දිනක චාම් පෙරහැරක් පැවැත්වේ. මෙදින මහ දේවාලයේ මෙන්ම වල්ලි අම්මා දේවාලයේද කිරි උතුරවනු ලැබේ. හින්දු පිළිගිනීම සහ ජොතිෂ ශාස්ත‍්‍රය අනුව වර්ශයක් ආරම්භ වන්නේ අවුරුදු සංක‍්‍රාන්තිය සිදුවන බක් හෙවත් අපේ‍්‍රල් මාසයෙනි. චිරාගත සිංහල දෙමළ අවුරුදු උත්සවද පැවැත්වෙන්නේ මේ නිමිත්තෙනි. කතරගම දේවාලයේ අළුත් අහුරුදු මංගල්‍යය ද හින්දු චාරිත‍්‍ර විධි අනුගමනය කිරීමක් සහ සංස්කෘතින් මිශ‍්‍ර වීමක් ලෙස හැදින්විය හැක.

ඇසළ උත්සවය
 

කතරගම දේවාලයේ දෙවියන් උදෙසා පැවැත්වෙන වාර්ශික උත්සව අතර ඉතාම විසිතුරු වූත් අති විශාල පිරිසකගේ සහභාගිත්වයෙන් පවත්වන මංගල්‍යය ඇසළ උත්සවයයි. මේ කාලය තු කතරගම දේවාලය පමණක් නොව මුළු කතරගම නගරයම උත්සව සිරි උසුලයි. සිංහල දෙමළ මුස්ලිම් ආදි විවිධ ජාතිකයන්ගෙන් කතරගම පුරය මේ කාලයේදී පිරී යන ආකාරය දැකිය හැකිය. ඇසල මහ පෙරහැර ඇතුළු උත්සව මාලාවට මුල පුරණුයේ කප් සිටුවීමෙනි.සිටුවීමට යොදා ගන්නා කප හෙවත් කණුව කැපීමද එක්තරා ආකාරයක මංගල්‍යයක් ලෙස සැලකේ. කප් සිටුවිමේ මංගල්‍යයට පෙරාතුව පැවැත්වෙන්නේ කණු කපන මංගල්‍යයයි. රාජ මන්දිර වැනි විශාල වූත් ගෞරවනිය වූත් ගොඩනැගිලි කර්මාන්ත ආරම්භ කිරීමේදි සහ විශාල පෙරහැර උත්සව ආරම්භ කිරිමේදී කප් සිටුවීම පුරාණයේ සිට එන චාරිත‍්‍රයකි. කප් සිටුවීමෙන් බලාපොරොත්තු වන්නේ අපේක්ෂිත කටයුත්ත සාර්ථකව නිම කර ගැනීමටත් එහි නියලෙන්නන්ට එලඹෙන අපල උපදාව දොස් දුරුකර ගැනීමත් දේව ආශිර්වාදය පැතීමත්ය. එක් අතකින් එය දෙවියන්ට වන භාරයක පොරොන්දුවක ස්වරූපය ගනියි.ඇසළ උත්සවයේ මුලික තැන ඇසළ පෙරහැරට හිිමිවන අතර එය අංග කිහිපයක් යටතේ සිදු වේ.මහ පෙරහැරෙහි සියළු සංස්කෘතින්වලට අයත් සංස්කෘතික අංත දක්නට ලැබෙන අතර පෙරහැර එළිය කරන පන්දම් කරුවන්ද සුවද දිය සහ මල් ඉසින්නන්ද මාර්ගය පවිත‍්‍ර කිරීම පිණිස කහ දියර ඉසින්නන්ද ස්තෝත‍්‍ර සහ දෙමළ ගීතිකා ගායනා කරන්න්ද පෙරහැර දෙපසින් ගමන් කරනු දැකිය හැකිය. රාත‍්‍රි හතක් ඔස්සේ මහ පෙරහැර පවත්වනු ලැබේ. මුළු පෙරහැර සමයම සමස්ථයක් වශයෙන් ගත් කල පැහිදිළි වන්නේ එය සිංහල දෙමළ සංස්කෘතින් මෙන්ම බෞද්ධ හින්දු සංස්කෘතින් සංකලනයෙන් ගොඩනැගුණු සංකීර්ණ කි‍්‍රයාදාමයක් බවයි.

ගිනි පෑගීම
 


කතරගම ඇසල උත්සවයේ දර්ශනීය වුත අසිරිමත් වූත් අවස්ථාවක් වන්නේ ගිනි පෑගිමයි. මෙය භක්තිය පදබන කර ගනිමින් සිදු කරන්නකි.මෙහි යෙදෙන පිරිස් බොහෝ විට කණ්ඩායම් වශයෙන් එක් වී සංවිධානය වි සිටියි.මහ පෙරහැර පැවැත්වෙන දින 15 මුළුල්ලේම පුද පුජා කටයුතු වල නිරතවන මොවුන් විරති ශිලයක් රකිති. මස් මාංශ අනුභවයෙන් සහ කිළි කුණු වලින් වැලකි සිටින ඔහුහු මත්පැන් පානය සහ වෙනත් දුෂ්චරිතයන්ගෙන්ද මේ කාල සිමාව තුළදී වෙන්ව සිටිති. මෙම දින කිහිපය එක්තරා කායික වුත් මානසික වුත් සංයමයක්න් හෙවත් ගිනි පෑගමේ දිනය ආරම්භ වන තෙක්ම එයට සඅදානම් වන ආකාරයත් දැකගත හැකිය. ගිනි පෑගිම භාරතීයන් තුලද දැකිය හැකි සිරිතකි.අනාදිමත් කාලයක සිට මිනිසා ගින්න සමග සබදතා දක්වනු ලැබේ. ගිනි පෑගීම හින්දු සමය හා අත්වැල් බැද ගත් සිරිතක් වුවත් මුස්ලිම්වරු පවා එහි නිරතවන බව පෙනේ. හින්දු දෙවිවරුන් හා මුස්ලිම් දෙවි වරුන් අතර කිසිදු සම්භන්දයක් නොමැති වුවත් මුස්ලිම්වරු මෙයට හුරු වි ඇති ආකාරය දැකිය හැකිය.ගිනි පෑගීමේදි සකස් කරන ගිනි මැලය පුරාණ නැකත් සහ චාරිත‍්‍ර අනුව සකස් කරනු ලබයි.දාර යාර 4ක් පමණ යොදා ගන්නා අතර ඇවිලවීමට යොදා ගන්නේ කපුරු පමණි. සංස්කෘතික වශයෙන් මිශ‍්‍ර වු කටයුත්තක් වන අතර දේව භක්තිටයන් යුක්තව සිදු කරනු ලබයි.
 
දෙවියන් උදෙසා බාර වීම

 

දෙවියන්ගේ පිහිටත් උපකාරයක් ඉල්ලීමත් එය ඉටු වුවටහාත් දෙවියන් උදෙසා ආමිසයෙන් හෝ ප‍්‍රතිපත්තිටයන් යමි කිසි ප‍්‍රත්‍ය උපකාරයක් කිරිමට පොරොන්දු විම බාරවිම යනුවෙන් අදහස් කෙරේ.දෙවි පිහිට පැතීමත් භාරවිමත් අභිමතාර්ථ සිද්ධියෙන් පසු භාර ඔප්පු කිරිමත් අතීතයේ සිට පැවත ඇති බව සුජාතාව සම්බන්ද සිද්ධියෙන් පැහැදිලි වේ. බාරවිම වූ කලි හින්දු චාරිත‍්‍ර විදියක ්පමණි.දෙවියන්ටගන් කල ඉල්ලීම සඵත වු පසු දෙවියන් සතුටු කල යුතුබව වෛදික පිළිගැනීමකි. හුදු දේව වාදින්ගේ බාරවීම්වල හා දේව භක්තික බෞද්ධයන්ගේ බාරවීම් වල ප‍්‍රකට වෙනසක් දැකිය හැක.එනම් දේව භක්තිකයන්ගේ පූජාවල දක්නට ලැබෙන බිලි පූජා මෙහි ඇතුලත් නොවිමයි. බුදුදහම හා බැදි අවිහිංසාවාදී ලක්ෂණ අනුව බිලි පුජා වෙනුවට කැවිලි පෙවිලි මල් පහන් උපයෝගි කරටලන පුජා පවත්වන බවයි.බුදු දහමේ ශික්ෂණය දේව පුජා කෙරෙහි බලපෑ ආකාරය මෙහිදි දැකිය හැක.
 
පිරිත් නිලය
 
කතරගම මහ දේවාලය ආශිතව පවතින තවත් බෞද්ධ චාරිත‍්‍ර විදියක් ලෙස මෙය හැදින්විය හැකිය.
ඇසල පෙරහැර ආරම්භයේදී පිරිත් දේශනා පවත්වා රත්නත‍්‍රයේ ආශිර්වාදය ලබා ගැනිම මෙහිදී සිදුකරන අතර එයින් හෙලි වන්නේ හින්දුන්ගේ දේව විශ්වාසයන් බෞද්ධ රාමුවක් තුල හැඩගැසි විකාශණය වී ඇති බවයි.

පොල් ගැසීම
 
විවිධ දෙවි දේවතාවුන් උදෙසා පැවැත්වෙන පොල් ගැසිමේ පුජා විධි අතර කතරගම දෙවියන් උදෙසා සිදු කරන පොල් ගැසිමේ චාරිත‍්‍රයද වැදගත් තැනක් ගනියි. කතරගම දේවාලයට යන බැතිමතුන් වැඩි දෙනෙක් දේවාලය ඉදිරිපිට ඒ සදහා වෙන්කොට ඇති ස්ථානයේ පොල් ගෙඩියක් ගැසිමෙන් දෙවියන්ට උපහාර කරයි. පොල් ගෙඩිය ජලයේ සෝදා ඒ මත කපුරු පෙති කීපයක් දල්වා පොල් ගෙඩිය ගසනු ලැබේ.පොල් ගැසිමේ අරමුණු දෙකක් පවතින අතර දෙවියන්ට තම භක්තිය දක්වා උපහාර කිරිමත් තම අභිමාර්ථ ඉටුවන ආකාරය ගැන ඉගියක් ලබා ගැනීමත්ය. පොල් ගෙඩිය බිදෙන අකාරය අනුව සුභ අසුභ තීරණය කරනු ලබන අතර මෙය දේව භක්තිය ඉස්මතු කරන හින්දු චාරිත‍්‍රයකි.
කන්නලවු හෙවත් යාතිකා කිරිම
පෞද්ගලික අභිමතාර්ථයක් හෝ පොදු අරමුණක් ඉටු කරවා ගැනීමට බැගෑපත් ලිලාවෙන් දෙවියන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිම කන්නලවු කිරිම යනුවෙන් හැදින්වේ. මෙය සෑම දෙවියෙකු උදෙසා මෙන්ම කතරගම දෙවියන් අදෙසාද සිදු කරනු ලබන අතර මෙහිදි අතරමැදියෙකු වශයෙන් කපුරාල කටයුතු කරයි.දෙවියන්ගෙන් සුභ සෙත පැතිම දේවවාදී සංකල්පයක් වන අතර හින්දු සමයට උරුමකම් කියන චාරිත‍්‍රයකි.

 මුළු හින්දු සමයම ගොඩනැගි ඇත්තේ ගුප්ත විශ්වාස හා ඇදහිලි මත බව ප‍්‍රකට කරුණකි. මිනිසාගේ ස්වාමිත්වය අගයන බෞද්ධ චින්තනය පිළිගන්නා අයෙකුට දෙවියන් ඉදිරියේ බැගෑපත් විමට හැකියාවක් නොමැති වුවද කතරගම දෙවියන් ඉදිරියේ කන්නලවු ඉදිරිපත් කරමින් සෙත් ශාන්ති පත්න්නෝ වැඩි පිරිසක් බෞද්ධයෝ වෙති.ඒ අතර බෞද්ධ භික්ෂුන්ද සිටිති.
 
පේ විම
 
කතරගම  දේවාලයේ සෑම දේව පුජා විදියක් සදහාම මුලික පාරිශුද්ධිය ලැබිමේ ක‍්‍රියාවලිය පේ විම ලෙස හදුන්වයි. එය ශුද්දවන්තයන් හමු විමට යාම සදහා කායික පිරිසිදුකම ඇතිකර ගැනිම හින්දු චාරත‍්‍ර අණුකරනයකි.පේ විමේ අරමුණ කිළි කුණු වලින් ඉවත් වීමය.කිල්ල ආකාර කිහිපයකි
  • ඔසප් කිල්ල
  • කොටහළු කිල්ල 
  • ඉලව් කිල්ල
යනුවෙනි.මෙය බුදු දහම අනුව අනුමත නොකලද හින්දු දහම තුලින් ව්‍යාප්ත වූවකි.
 
මේ ආකාරයට කතරගම දෙවියන් උදෙසා පවත්වනු ලබන පුද සිරිත් හදුනාගත හැකි අතර ඒවායේ සංස්කෘතික මිශ‍්‍ර විම් පැහැදිලිව දක්නට ලැබෙන ආකාරය ඉහත කරුණු තුලින් පැහැදිලි වේ.


ඞී.ජී.අයි.එස්. නිල්මි,
ජනසන්නිවේදන අධ්‍යයන අංශය,
කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය.

කතරගම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබද හින්දු මතවාද.


 

කතරගම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබද හින්දු මතවාද.
 

කදුකරයේ වතු ආශි‍්‍රතව වසන දෙමල ජනතාව අතර එක් එක් දෙවියන් පිළිබදව බැදි ජන කථා සහ ඓතිහාසික කථා රැසකි.ඒ අතර කතරගම දෙවියන් පිළිබදවද පැවතෙන කථා රාශියකි.කතරගම දෙවියන් හදුන්වන නම් ශි‍්‍ර මුරුගන්,කන්ද ස්වාමි,ශි‍්‍ර සුබ‍්‍රනියර්,ශි‍්‍ර වේලන් නමි කතරගම දෙවියන් කද කුමරු ලෙස හදුන්වයි.මෙතුමන්ගේ උපත සිදු වූයේ දකුණු ඉන්දියාවේ ය. දකුණු ඉන්දියාව මෙතුමාගේ බිජ බිම ලෙස හදුන්වන පෙදෙසට දිනක් ලංකාවේ දකුණු පෙදෙසේ සිට යම් පුද්ගලයකු ගියේය.එහිදී ඔහු මෙම වීර පුරුෂයාට පැවසුවේ ලංකාවේ ගිනිකොන දිග වාසය කරන ඉතා රූප සම්පන්න ස්ති‍්‍රයක් පිළිබදවයි. ඒ වෙන කිසිවකු නොව වල්ලි අම්මා නම් දේවතාවියයි. මේ බව අසා කෙසේ හෝ ලබා ගන්නා අදිටනින් යුතුව දේවතාවි වටා සිටි තරුණ සටන්කාමින් පරදවා ඇයව සරණ කර ගත්තේ කද සුරිදුගේ අදිෂ්ඨාන බලයෙන් බව හින්දුන් විශුවාස කරයි.

 

තවද දකුණු ඉන්දියාවේ සුරත්පත්තම් නැමති දුෂ්ඨ රජකු රජකම් කළේ ය. ඔහු ශ‍්‍රිව දෙවිියන්ගෙන් වරම් ගත් අයෙකි. අනෙක් සියළු රජුන්ට වඩා උසස් මෙන්ම අමරණිය තත්වයක් ලැබීමට මොහු වරම් ගත්තේය.මෙහු ලත් අමරණියත්වය මුදුන් කොටගෙන ලද වද හිංසා කෙළවරක් නොවීය.මෙම හිරිහැර ඉවදා ගැනීමට නොහැකි වූ මුණිවරු හා සෘෂිවරු ශිව දෙවියන් කරා ගොස් මෙම අවනඩුව පැවසීය. ශිවගෙන් වරම්ගත් කිසිවෙකුට එම වරම නැවත අහිමි කිරීමට නොහැකි බව ශිව දෙවියන් පැවසීය.මෙම කතාව අසා ඉතා කෝපයට පත් ශිව දෙවියෝ තෙවන ඇස (නෙට්ටුකන්ත‍්‍ර* ඇර බැලීය. එවිට විහිදී ගිය රෂ්මි කදමිභය ගිනි පුපුරු සයක් වී සරවණපොයිගම් නම් පොකුණෙහි පිපී තිබු නෙළුම් මල් හයක වැදුනි.එවිට ළදරුවන් හය දෙනෙකු බවට පත් විය. ශිව දෙවියන්ගේ ශක්ති බලයෙන් එම දරුවක් බා ගැනීමට දේව කාන්තාවක් මැවීය. ඇය නමින් කාර්තිගයිපොන්ගල් නම් විය.

 

ඇය දිනක් මුහුණු සයක් සහ අත් දොළසක් ඇති විස්මය දනවන රූපයක් බවට පත් වි සිටිනු දිටීය. මේ හේතුව නිසා කදසුරිදු ”අරුගමු ස්වාමි” යන නමින්ද හින්දුන්  හදුන්වයි. දරුවන් රැුක බලා ගැනීමට යෙදවඋ දේවතාවියට කෘතගුණ සැලකීමක් වශයෙන් දිදුලන තරුකැට වී සදාකාලිකව අහසේ බැබලීමට වරම් දුනි. මෙය සිහිකරවනුවස් හින්දු දේව භක්තිකයන් දේව උත්සවයක් පවත්වයි.

 

මෙදිනට සෑම නිවසකම පහන් දල්වා ආලෝකමත් කරයි. කෝවිල්වල දරමැල ගසා එම දිනය සිහි කරන්නේ හදපිරි භක්තියෙනි. කතරගම දෙවියන් හෙවත් ස්කන්ධ කුමාර දිව්‍ය රාජයන්ට අත් දොළසක් හා මුහුණු සයක් ඇති බවක් කියති.

 

ස්කන්ධ කුමාර දෙවියන්ගේ අත් දොළසෙහි නා නා විධ වස්තුර් රැුදී තිබෙනු දක්නට ලැබේ. ඒවා පිළිවෙලින් 

 

  • කෙටේරිය

  • දුන්න

  • හීය

  • පලිහ

  • පොත

  • හෙන්ඩුව

  • ති‍්‍රශුලය

  • කඩුව

  • මුගුර

  • සැවුල් රුව සහිත ධජය

  • සක් ගෙඩිය

  • තෝමරය

යන උපකරණයි.

 

කතරගම දෙවියන් මහේෂ්වරයාගේ පුත‍්‍රයා බව හින්දු දෙව කථාවල සදහන් වේ. එමෙන්ම වසරක් පාසා පැවැත්වෙන වේල් උත්සවය ද හින්දුන් විසින් පවත්වනු ලබන්නේ කතරගම දිව්‍ය රාජයා ලබා ගත් ජයග‍්‍රහනයක් සම්බන්ධ මිත්‍යා කථාවක් නිමිති කොට ගෙනය.කද කුමරුන්ගේ වාසස්ථානය ලෙස සැලකෙන කතරගම දෙවොල පුද පූජා පිනිස දකුණු ඉන්දියාවේ සිට හින්දු භක්තිකයන් පැමිනෙනින් එය ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ වැදගත් සිද්ධියක් ලෙස සලකා ගෙනය. හින්දුන්ගේ ඇදහීම අනුව කතරගම කයිලාසය හා එක්වන සෘජු රේඛාවක පිහිටි වැදගත් ස්ථානයකි.

 

හින්දුන් දේව සභාවෙන් ගත් දෙවි කෙනෙකු ලෙස කතරගම දෙවියන් සැලකුවද බෞද්ධයන් බෞද්ධ දෙවියකු ලෙස සැලකුවද මෙම සංස්කෘතින් දෙකටම ආවේනික වු පුජා විධින්ද හදුනාගත හැකිය. කතරගම දෙවියන් පිළිබද සංස්කෘතික භේදයකින් තොරව භක්තිවන්තව කටයුතු කරන ආකාරය කතරගම පුදබිම තුල දැකගත හැකිය.එසේම සිංහල සංස්කෘතිය තුල කතරගම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබදව දක්වන ආකල්පයත් හින්දු සංස්කෘතිය තුල කතරගම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබද දක්වන ආකල්පයත් පිළිබද සැලකීමේදී යම් සමානතාවන් මෙන්ම මිශ‍්‍ර වු විශ්වාසයන්ද සංස්කෘතින් දෙකෙහිම අඩංගු බව හදුනාගත හැකිය.

 

ඞී.ජී.අයි.එස්. නිල්මි,
ජනසන්නිවේදන අධ්‍යයන අංශය,
කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය.


කතරගම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබද බෞද්ධ මතවාද

 

 කතරගම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබද බෞද්ධ මතවාද

 

 

සර්ව ආගමිකයන්ගේ පුජනීයත්වයට පත්වන කතරගම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබදව විවිධ අදහස් පවතියි.මෙම දෙවියන් ඇදහීම මුලික කොට ගෙන ගොඩ නැගී ඇති අන්තර් සංස්කෘතික ලක්ෂණ පිළිබදව අධ්‍යනය කිරීමේදී බෞද්ධයන් කතරගම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබදව දරන්නාවු මතයන් පිළිබදව මා විසින් සොයා බැලීමි.

 

සිංහල බෞද්ධයන් කතරගම දෙවියන් උදෙසා විවිධ පුද සිරිත් සිදු කරනු ලබයි. විශේෂයෙන්ම රෝහණයට අධිපති ආරක්ෂක දෙවියා ලෙස පිළිගනු ලබයි. මෙම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබදව බෞද්ධයන් තුල විවිධ ආකල්ප පවතින අතර තෙවැනිවර බුදුන් ලංකාවට වැඩි අවස්ථාවේ රහතන් වහන්සේලා 500ක් පිරිවරාගෙන වර්ථමාන කතරගම මහ දා ගැබ පිහිටි ස්ථානයේ සමවත් සුවයෙන් වැඩ විසූ බව පවසන ධාතු වංශය එම ස්ථානයේ අනාගත ආරක්ෂාව මහාඝෝෂ නම් දෙවියෙකු හට බුදුන් වහන්සේ විසින් පැවරූ බව සදහන්කර තිබේ. ලංකා තිලක විහාරයේ ගොඩනගා තිබුනු දේව රූප පිළිබදව විස්තර සදහන්වන ලංකාතිලක සෙල් ලිපියෙහි කරුණු සම්භන්දයෙන් අදහස් දක්වන පරණවිතාන මහතා එම දේව ප‍්‍රතිමා නාමාවලියෙහි කුමාර යන නාමය සදහන් කරන බවත් කුමාර යනු ලංකාවේ ආරක්ෂක දෙවියකු බවත් සදහන් කරයි. මේ දෙවියා අන් කිසිවකු නොව කතරගම ස්කන්ධ කුමාර යන බව නිසැක යැයිද පැරණි සිංහල සාහිත්‍ය ග‍්‍රන්ථයක්වන සසදාවතෙහි කද කුමාර නමින්ද නිකාය සංග‍්‍රහයෙහි ස්කන්ධ කුමාර නමින්ද සදහන්ව ඇත්තේ එකම දෙවියකු පිළිබදව බව එතුමන් සදහන් කරයි.

 

එසේම පවතින තවත් අදහස් වලට අනුව මහසේන රජතුමා කතරගම රාජ්‍යය කරන සමයෙහි බුදුරජාණන් වහන්සේ කතරගමට වැඩි අවස්ථාවේ රහතන් වහන්සෙුලා 500ක් සමග මහසේන රජ තුමාගේ කිහිරි උයනේ වැඩ සිට ඇත. එම ස්ථානයට ගිය රජතුමාට බුදුන් වහන්සේ ධර්මය දේශනා කළ සේක.ධර්මය අසා සෝවාන්ව ධර්මානුකූලව ජීවත්ව කාලක‍්‍රියා කොට ඉන්දියාවේ සරණ විල් 6ක ඔීපපාතිකව උපත ලබා ඇත.එහිදී කන්නසාමි නමින් ප‍්‍රචලිත වූ අතර තේවානි අම්මා නම් දෙවගන සමග විවාහ විය.මෙම සමයේ ඉන්දියාවේ සිට පැමිණි අරුණගිරි නාදන් නැමති යෝගාචවරයා කතරගම ප‍්‍රදේශයේ තපස් රකිමින් සිටි අතර එම ප‍්‍රදේශයේ වැදි රාජෙක් වාසය කරන ලද අතර ඔහුට දරුවන් සිට නැත. එක්තරා දිනක් වැදි පිරිස විසින් නුග ගසක් යට වන සතුන්ට උගුලක් අටවා තිබුණි.එම උගුල බැලීමට ගිය පිරිසට නුග ගස යට මුවන් රැුලක් එකතු වී සිටින ආකාරය දක්නට ලැබුණු අතර එු අසලින් ලමයකුු හඩන හඩ ඇසී ඇත.ඔවුන ඒ වෙත ගිය පසු ළමයකු දැක ටැනීමය හැකී වූ අතර වැදි රජ මෙම දැරිය හදා වඩාගෙන තිබේ.තරුණ වියට පැමිණි රූමත් දැරිය දිනක් අරුණගිරි නාදන් යෝගාචවරයා විසින් දැක තම මිතුරු කන්නසායි හට මෙම තරුණිය ගැලපෙන බව දන්වා තිබේ. එම පුවත ඇසූ කන්නසාමි ඔහුගේ මිතුරු සිවලිංගම් හා නබීර් සමග ලංකාවට පැමිණ කතරගම වැඩසිටි කන්දේ ජීවත්ව තිබේ.එහි සිට සෙල්ල කතරගම වෙත පැමිණ වැදි නායකයා විසින් සදා ගත් තරුණිය වන වල්ලි අම්මා සහ අරුණගිරි නාදර් බැහැ දැකීම ඔහුගේ පුරුද්දක් විය.මෙම කාල වකවානුව වන විට දුටුගැමුණු කුමරු එළාර රජු හා යුධ වැදීමට මහා සංඝ රත්නයත් තම මෑණියනුත් දස මහ යෝධයනුත් සේනාවත් සමග පිටත් විය.

 

මෙසේ යන අතරමග සිදු වු අහඹු සිදු වීමක් නිසා ගගෙහි ජලය මත හිදගෙන සිටින සන්නාසි වෙස් ගත්තකු රජුට දක්නට ලැබුණි. මේ අහම්බය දුටු ගැමුණු කුමරු මේ නම් අන් කිසිවකු නොව කද කුමරු බව හදුනා ගත්තේය. ඔබ තුමා හමු වීමට අවශ්‍ය බවත් එහෙත් ගගෙහි උතුරා යන ජලය නිසා පැමිනීමට නොහැකි බවත් පැවසූහ.එවිට කද කුමරු ඔබ ලග ඇති කඩුවෙන් ගග දියට ගසන ලෙස ඉල්ලීය.කඩුවෙන් ගැසූ කෙනෙහිම දිය දෙබෑ වී එතුමා සිටි වැල්ලට යා හැකි විය.(දැනට දිය කැපීම සිදු කරන්නේ මෙම ස්ථානයේය. එය දිය කපන තොට යැයි හැදින්වේ.* තමා සම්බුද්ධ ශාසනය රැුක ගැනීම හා ලංකාව එක් සේසත් කිරීම සදහා එළාර රජු සමග යුද්ධයට යන බවත් ඒ කාර්්‍ය ඉටු කර ගැනීමට ඔබ තුමාගේ උදවු අවශ්‍ය බවත් ගැමුණු කුමරු ප‍්‍රකාශ කලේය.

 

ගැමුණු කුමරුගේ උදාර ව්‍යායාමය ගැන පැහැදුනු කද කුමරු ඔබ නොබියව යුද්ධයට යන්න.මම උදවු කරන්නම්. යුද්ධයෙන් ඔබ ජයගත් පසු මට ඉන්නට වාසස්ථානයක් ඉදිකරදිය යුතු යැයි පොරොන්දු කරවා ගත්තේය. කන්ද කුමරුගේ ඉල්ලීම ඉටු කර දෙන බවට පොරොන්දු වූ ගැමුණු කුමරු යුදුධය සදහා පිරිවරත් සමග පිටත් විය. පසුව යුද්ධයෙන් ජයගත් රජතුමා වැඩසිටි කන්දට ගොස් කද කුමරු හමු වී රන් උළු මාලිගාවක් සැදීමට ස්ථානයක් පෙන්වන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය. අනාගතයේ කලියුග කාලයක් එන බවත් එ් යුගයේ දී රන් උළු මාලිගාවක් තිබුනොත් රන් වලට ඇති ආශාව නිසා එය විනාශ වන බැවින් රන්කොත් මාළිගාවක් කරදෙන ලෙස ඉල්ලීය. වැඩසිටි කන්දේ සිට විදින ලද ඊතලය වැටුන තැන රන්කොත් මාලිගාවක් කරවා රාජකාරී කටයුතු සදහා නිලදාරි මණ්ඩලයක් රජු විසින් පත්කර ඇත. මහ දේවාලය ඉදිරිපිටින් වල්ලි අම්මා වාසය කළ තැන වල්ලි අම්මා දේවාලයද ඇත. වල්ලි අම්මා වැසුදි පරපුරේ හැදුන කාන්තාවක් බව සිහි ගැන්වීම පිණිස මේ මෑතක් වන තුරුම කතරගම මහ පෙරහැරේ වැද්දන් කිහිප දෙදෙකු ගමන් කළෝය.

 

මේ ආකාරයට සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය තුල කතරගම දෙවියන්ගේ ප‍්‍රභවය පිළිබද ආකල්පයක් පවතින අතර කද කුමරු පිළිබද ජන වහරේ එන කථාවක්ද හදුනා ගන්නට ලැබුණි.එනම්

 

අතට මතුරා එම අත යමකුගේ හිස මත තැබිමෙන් අළු බවට පත් කළ හැකි මහ බලගතු මන්ත‍්‍ර දැහැනක් ඊශ්වර නම් යෝගාවචරයා දැන සිටියේය. ඊශ්වරගේ බිරිද උමා නම් සුරූපිනියක් වූවාය.මෙම බලගතු මන්ත‍්‍ර දැහැන පිළිබද තතු දැනගත් බක් මහ අසුර තෙමේ ඊශ්්වර ගෙන් මන්ත‍්‍ර දැහැන තමාට ලබා දෙන ලෙස ඇවිටිලි කරන්නට විය. උමාගේ ඉල්ලීමට කනු දුන් ඊශ්වර බක්මහ අසුරයාට මන්ත‍්‍ර දැහැන ඉගැන්විය. මන්ත‍්‍ර දැහැන උගත් අසුරයාට අවශ්‍ය වූයේ තමන්ට ගුරු වූ ඊශ්වර එම මන්ත‍්‍ර දැහැනින් අළු කොට සුරූපී උමාව සරණ කොට ගැනිමට ය. මන්ත‍්‍ර දැහැනින් තම අතට මතුරා ගත් බක් මහ අසුරයා අත් හිත් බැලීමට මෙන් ඊශ්වරගේ හිස මත මන්ත‍්‍ර මන්ත‍්‍ර ජපකළ අත තැබීමට සැරසුණි. තමා දුටු මන්ත‍්‍රයේ බල මහිමය දැන සිටි ඊශ්වර පසුපස වේගයෙන් ලූහු බදින බක්මහ අසුරයා දුටු විෂ්ණු දෙවියෝ සැනෙකින් එක් උපායක් කල්පනා කොට ඔහුනොවුුන් ලූහුබදින අතරමග ඔන්චිල්ලක නැලවෙන එක් සුරූපිනියක් මවා ලූහ.සුරූපී ළදගේ රුව දුටු සැනින්ම ඊශ්වර පසුපස ලුහු බැදි බක් මහ අසුරයාගේ දිවීම බාල විය. උමාවට වඩා රුවින් අග තැන්පත් මෙම කාන්තාව කෙරෙහි සිත් බැදි අසුර තෙමේ ඇය හා විවාහ වීමට කැමැත්ත ඉල්ලා සිටියේය.

 

දිවි හිමියෙන් තමාව අත් නොහරින බවට හිස අත තබා දිවුරා සහතික වන්නේ නම් ඇය අසුරයා සමග විවාහ වීමට සතුටු බව පළ කර සිටියාය.ඉක්මන් වූ අසුරයා තමා ජපකල අතම හිසමත තබා දිවුරන්නට සැරසෙත්ම අළු බවට පත් වී විනාශ විය. තමා පසුපස හඹා ආ අසුරයා නොදුටු ඊශ්වර ආපසු හැරුණේය. දුවගිය අතරමගදී දුටු සුරූපිය ඔහුගේ මතකයට ආවේය. ඹන්චිල්ලක නැලවෙමින් සිටි එම සුරූපී ලද පිළිබදව සිත් බැදුනු ඊශ්වර ඇයද සරණ පාවා ගැනීමට ඇගෙන් විමසිය. තමා හා විවාහ වන්නේ නම් උමාවටගන් අවසර ලබාගෙන එන ලෙස ඊශ්වරට දන්වා සිටියාය.ඔහු ලහි ලහියේ ගොස් උමාවගෙන් අවසර ලබා එන විට ඇය පුතකු ලබා සිටි හෙයින් පුතකු ලබා සිටින ස්ති‍්‍රයක් යැයි නැවතත් අමාගෙන් අවසර ලබා එ්මට කීවාය. නැවත අවසර ලබා එන විට පුතුන් දෙදෙනෙකුද යලිත් ඒ බව සදහන් කොට එන විය පුතුන් තුන් දෙනෙක්වද සහිතවද ඇය මෙසේ අවසර ගෙන එන සෑම වාරයකදීම පුතකු බැගින් පුතුන් හය දෙනෙකු දක්වා ලැබ සිටියාය. මෙය නම් කිනම් පුදුමයක් දැයි සැක කල උමා පුතුන් සයදෙනා ලැබූ ස්ති‍්‍රය බලා මේ බම් කුමාර කන්දක් යැයි කියමින් පුතුන්සය දෙනාම දැතින් එක් කොට අල්වා ගත් විට එක ශරීරයක්ද මුහුණු සයක්ද අත් දොලසක්ද ඇති අපූරු රුවක් මැවුවාය.එහෙයින් ස්කන්ධ කුමාර යැයි ප‍්‍රකට වී යයි හැදින්වේ.

 

 

 

 

සිංහල සංස්කෘතිය තුළ පැසසුමට ලක්වන ග‍්‍රන්ථයක්වන වදන් කවි පොතෙහිද කතරගම දෙවියන් පිළිබදව කියවෙන කවි දැක්වේ.

 

තා නු තරුණ අරුණ කිරන බරණින් යස  තේජ නේ

බා නු අසුර අසුරන් යුධ ඔද වැඩි ගිරි         රාජ   නේ

මූහුණු හයකි අත් දොළසෙකි මයුරා පිට   වාහ   නේ

කතරගමේ පිහිටි කන්ද කදිර දේව           රාජ   නේ

 

යනුවෙන් දක්වා ඇත. මේ ආකාරයට කතරගම දෙවියන් පිළිබදව බෞද්ධ සංස්කෘතිය තුල විවිධ විශ්වාසයන් පවතින බව හදුනාගත හැකිය. 

 

ඞී.ජී.අයි.එස්. නිල්මි,
ජනසන්නිවේදන අධ්‍යයන අංශය,
කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය.

 

 

 



කතරගම පුද බිම



කතරගම පුද බිම

 

ශි‍්‍ර ලංකාවේ ප‍්‍රථමයෙන් බිහි වූ රාජධානිය අනුරාධපුරයයි. ඒ යටතේ මුළු ලංකාවම ඒකීය රාජ්‍යයක් යටතේ පාලනය වූවත් රටේ වෙනත් ප‍්‍රදේශවල ද කුඩා ස්වාධින රාජ්‍යයන් ඇතැම් කාලවල පැවති බව පෙනේ. කතරගම පුද සිරිත් නම් ග‍්‍රන්ථයෙහි සදහන්වන ආකාරයට රුහුණේ පැවති මාගම රාජ්‍යය කතරගම රාජ්‍යය එවැනි රාජ්‍ය දෙකකි. නැගෙනහිරින් බටහිරින් සහ දකුණින් ගෝකණ්න තිත්ථ (වර්ථමාන ත‍්‍රිකුණාමලය* දක්වා විහිදුනු මුහුදු වෙරළත් උතුරින් බෙන්තොට ගගේ සහ මහවැලි ගගේ ද දකුණු ඉවුරු සහ මලය රටේ දකුණු පෙදෙසත් අතර රෝහණ ජනපදය හෙවත් රුහුණු රට ව්‍යාප්තව තිබිණි. මහා වංසය අනුව රෝහණ ජනපදයේ ආරම්භකයා වන්නේ රෝහණ කුමාරයාය. කතරගම පිළිබදව කරුණු සදහන්වන පැරණිතම ලේඛනය ලෙස දැනට හමුව ඇත්තේ මහාදාඨික මහානාග රජතුමාගේ කතරගම අභිලේඛනය යි. එම ලිපියෙහි කතරගම හදුන්වා දෙන්නේ කජරගම නමිනි. මේ හැර අනෙත් මූලාශ‍්‍ර රාශියකද යම් යම් සටහන් දක්නට ලැබෙන අතර එක් එක් සටහන්වල කතරගම හදුන්වා ඇත්තේ සමානකම් ඇතත් වෙනස් නම් වලිනි. මහා වංශය කතරගම හදුන්වා ඇත්තේ කජරගාම නමිනි. ධාතු වංශයේ ”කදරගම” යනුවෙන්ද රත්න ප‍්‍රඥ්භ තෙරුන් විසින් රචිත ජින කාලමා ලී නම් කෘතියෙහි ”කාචරගාම” යනුවෙන්ද මහා බෝධි වංශයේ ”කදරගමු” සහ ”කදරගම” යනුවෙන්ද පූජාවලියේ ”කාචරගාම” යනුවෙන්ද හදුන්වනු ලබන්නේ වර්ථමාන එකම කතරගම බව නිසැකය. රසවාහිනියේ හා ථුප වංශයේ කතරගම හැදින්වීමට යොදාගෙන ඇත්තේ ඉහත දැක්වු සියළු නාමයන්ට වඩා වෙනස් වූවකි. එනම් කප්ප කන්දරගාම යන්නය.

මෙම නාමය ප‍්‍රභවය වීමට හේතුව වන්නට ඇත්තේ කප්ප කන්දර නදී හෙවත් වර්ථමාන මැණික් ගග ආශිතව මේ ප‍්‍රදේශය පිහිටා තිබීම විය යුතුය. කතරගම අසලින් ගලා බස්නා සුප‍්‍රසිද්ද මැණික් ගග පැරණි මූලාශ‍්‍රවල සදහන්ව ඇත්තේ කප්පකන්දර නදී යනුවෙනි.

කතරගම පුද බිම පිළිබදව අධ්‍යනයේදී එම ස්ථානයට විශේෂ වටිනාකමක් ගෙන දෙන්නක් ලෙස කතරගම කිරි වෙහෙර හැදින්විය හැකිය.අතිත ග‍්‍රන්ථ වල සදහන් වන ආකාරයට බුදුන් වහන්සේ බුද්ධත්වයට පත්ව අටවෙනි වර්ශයේ කි‍්‍රස්තු වර්ශයට පෙර පන්සියයක් මහ රහතුන් වහන්සේලා සමග දැනට කිරි වෙහෙර පිහිටි ස්ථානයේ ඇති මහටස්න රජුටගේ උයනෙහි වු කිහිරි ගස් සෙවනෙහි මොහොතක් වැඩ හුන් සේක.(සමන්ත පාසාදික 44*(මහා වංශය 10*.

සමවතින් නැගිට මහසේන රජු ප‍්‍රධාන පිරසට දහම් දේශනා කල සේක. මහසේන රජු සෝවාන් ඵලයෙහි පිහිටියේය. බුදුන් වහන්සේ අතින් ලත් කේෂ ධාතු ද බුද්ධ පාරිභෝගික ආසනයද නිදන් කොට කතරගම වෙහෙර කරවන ලදී.

 

 

 

  මුනිනදෝ නිසින්නෝ යහිං දේවතා නං

සමේතාන මග්ගං සුදේසේසි ධම්මං

මහා සේන දේවස්ස සම්මාන නීයං

නමේකා චරග්ගාම ථුපස්සඨා නං

ශාක්‍ය මුනින්දා තෙමේ රැුස් වූ දෙවියන්ට යම් තැනකදී අග‍්‍ර වූ ධර්මය දෙස සේක් ද එතැන් හි මහා සේන රජු විසින් කරවන ලද කතරගම කිරි වෙහෙරට නමස්කාර කරමි යනු මෙහි අදහසය.

බුදුන් වහන්සේ තුන් වතාවක් ලක් දිවට වැඩම කළ බව අපේ සාම්ප‍්‍රදායික පිළිගැනීම වන අතර එම නිසා කතරගම පුද බිමක් බවට පත් විය.මේ අවස්ථාව වන විටත් කතරගම් වැස්සෝ කාර්තිකේය හෙවත් කතරගම දෙවියන් පිළිබදව විශ්වාසයෙන් යුක්ත වි ඇත.

මේ අවදිය වන විට ඉන්දියාවේ ප‍්‍රදේශ රාශියකම පාලන බලය පැවත ඇත්තේ ක්ෂති‍්‍රකයන් අතරය. කතරගම පාලන බලය අත්පත් කරගෙන සිටි ක්ෂස්ති‍්‍රය වංශි‍්‍රකයෝ ඉන්දිය ප‍්‍රභවයක් ඇත්තෝ යැයි සිතිය හැකිය.ඉන්දියාවේ ප‍්‍රචලිතව පැවති කාර්තික ඇදහීම ලක්දිවට කතරගමට පැමිනෙන්නට ඇත්තේ ඉන්දු ශ‍්‍රී ලංකා ක්ෂස්ත‍්‍රිය සබදතා ඔස්සේය.

වරෙක දියුණු වෙමින් සහ වරෙක පරිහානියට පත් වෙමින් වුවද ඈත අතීතයේ සිටම කතරගම පූජනීය ප‍්‍රදේශයක් ලෙස සම්භාවිත වූ බව ඉහත කරුණු ඇසුරින් පැහැදිලි වේ. ශත වර්ෂ කිහිපයක් තිස්සේ අදුරුව පැවති කතරගමට පුනරාලෝකය ලැබී ඇත්තේ ක‍්‍රි.ව. 1873 සිටය. දේශිය හා විදේශිය වන්දනාකරුවන්ගේ ප‍්‍රයෝජනය සදහා සෞඛ්‍ය පහසුකම් සහ පොලිස් ආරක්ෂාව ලබා දීමට රජය පියවර ගත්තේ එම වර්ෂයේදීය.

කි‍්‍ර.ව. 1873 වන්දනා ගමන් පිළිබද ලියවිල්ල වාර්ශිකව කතරගම ඇදී ආ බැතිමතුන්ගේ සංඛ්‍යා ලේඛන ඇතුලත් ඓතිහාසික සටහනකි. 1871 දී දෙදහසක් වූ වන්දනා කරුවන්ගේ සංඛ්‍යාව 1872 දී පන්දහස දක්වාත් 1877 දී හය දහස දක්වාත් වර්ධනය වූ අයුරු එම සංඛ්‍යා ලේඛන වලින් හෙලි වෙයි.

ඉන්දියාවේ සිට කතරගම වන්දනාවේ පැමිණි බැතිමතුන් අතර මුස්ලිම් භක්තිකයෝ ද විශාල ප‍්‍රමාණයක් සිට ඇත.

 

 

 

 

අතීතයේ ස්වාධීන රාජ්‍යයක්ව පැවති කතරගම අද රජය විසින් නම් කරනු ලැබූ පූජා නගරයකි. ලංකාවේ වෙනත් පූජනීය නගරයන්ට වඩා මෙහි ඇති විශේෂත්වයක්ද වෙයි.එනම් කතරගම යනු එකම සංස්කෘතියකට එකම ආගමකට අයත් වූ පූජා භූමියක් නොවේ. පොදු පුජා භූමියකි. එය නා නා ජාතිකයන්ගේ නා නා ආගමිකයන්ගේ ඒකීය පුද බිමකි.

 

 

ඞී.ජී.අයි.එස්. නිල්මි,
ජනසන්නිවේදන අධ්‍යයන අංශය,
කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය.

 


Monday, July 31, 2017

ලාක්ෂා හෙවත් ලතු කලාව



ලාක්ෂා හෙවත් ලතු කලාව

දේශීය කලාවන් අතර සුවිශේෂී ස්ථානයක් හිමිව තිබූ කලා අංගයක් ලෙස ලාක්ෂා හෙවත් ලතු කලාව හැදින්විය හැකිය. ලංකාවේ පමණක් නොව බුරුමය ඉන්දියාව වැනි රටවලද ඈත පුරාණයේ සිට පැවත එන කලාවකි. පෙර දවස තරුණියන්ගේ අතුල් පතුල් අලංකාර කිරිමටද, රෙදි සායම් කිරීමටද, ලාක්ෂා භාවිතා කරන ලදී. එපමනක් නොව, ලතු කලාව රාජ්‍ය අනුග‍්‍රහයද නොමදව ලත් ජන කලාවකිි. රජ වාසලට අවශ්‍ය වූ කොඩිමිටි, ඊ මිටි, කත් ලී, වියන් මිටි, ආදිය ලාක්ෂා කර්මාන්ත කරුවන් විසින් සැපයිය යුතුව තිබුණි.

ලාක්ෂා කර්මාන්තයේ ප‍්‍රධාන ප‍්‍රභේද දෙකකි. එකක් නියපොතු වැඩ ය. අනෙක පට්ටල් වැඩය. එු අතරින් ලාක්ෂා කර්මාන්තයෙහි නියම හපනා නියපොතු වැඩෙහි දක්ෂයා ලෙස සැලකේ. මන්ද කලාකරුව සතු කුසලතාව මැනවින් ප‍්‍රකට වන්නේ නියපොතු වැඩවලින් බැවිනි. ලාක්ෂා කර්මාන්තයේදී අවශ්‍යවන ලාකඩ ලබා ගැනීම සදහා ක‍්‍රමවේදයක් පවතියි. එහිදී ලාක්ෂා ලබා ගන්නේ කැප්පෙටියා, මොර, කෝන්, පිහිඹිය වැනි ශාකවල යුෂ උරා බොමින් ජිවත්වන ලාක්ෂා කෘමියාගෙනි. එසේ ලබාගන්නා ලාකඩ මුලින්ම හොදින් සෝදා, ගින්නෙන් රත්කර පෙරා ගනු ලැබේ. එසේ ලබාගත් ලාකඩ පසුව සාදලිංගම්, රන්හිරියල්, ලාම්පුදැලි ආදිය යොදා වර්ණ ගන්වනු ලැබේ. අතීතයේ මෙසේ වූවද වර්තමානයේ ලාක්ෂා සදහා වර්ණ ලබා ගන්නේ වෙළ`ද පොළෙනි. ලාක්ෂා වැඩ සදහා වැඩි වශයෙන් භාවිත කර ඇත්තේ අරිම්බුව, ලණුව, ගල් බින්දුව, පලාපෙති, දම්වැල, කලස් දහය, වැනි පැරණි සිංහල සැරසිලි එ්කකයන්ය. නිියපොතු වැඩ වැඩි වශයෙන් යොදාගනු ලබන්නේ අවුඅතු මිටි, මුරායුධ මිටි, කොඩිමිටි, බස්තන් ආදියටයි. පට්ටල් වැඩවලින් නිමතරනු ලබන ලාක්ෂා නිර්මාණ වන්නේ අලූ බදුන්, උඩැක්කි, බෙර, හොරනෑ, ආභරණ හෙප්පු, මල් පෝච්චි ආදියයි. මේ ආකාරයට අතීතයේදී ලාක්ෂා කලාව තුලින් අගනා කලා නිර්මාණ බිහිවූ අතර වර්තමානයේ සමාජ සංස්කෘතික වෙනස් වීම් සමග මෙම දේශීය කලාවන් ජනයාගෙන් දුරස් වීම දේශිය කලාවන් මිහිමතින් තුරන් වීමට හේතු වේ.

ඞී.ජී.අයි.එස්. නිල්මි,

ජනසන්නිවේදන අධ්‍යයන අංශය,

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය.




  පිය සෙනෙහසට කවි ගී ලියවුනා මදී...   


විස්මිත ලොවේ ජීවය ඇති නැති                            සැමට

කවි ගී ලියවුනා මන පිනවන                                ලෙසට

පියගුණ ගනින්නට බැහැ ලොව                         කිසිමවිට

එනිසයි ඔබ අහිමි ඔය කවිි ගී                               ලොවට


කුස පිළිසිදින්නත් පළමුව දු                                    පුත්තු

මව් සෙනෙහසත් පිය හඳ ඇතුලට                           ගත්තු

එනිසයි බිහිවුනේ ලෝකෙට                             බෝසත්තූ

කවි ගී ලිය යුතුයි පියවරු                                   සිල්වත්තු


නෙත් දෙක වගේ දරුවන් සැම රැුක                     ගන්නේ

සිප් සත දෙන්න ඔබ බැරි බර                         උසුලන්නේ

මිණි මුතු වගේ ඔවදම් කියලා                             දෙන්නේ

පිය සෙනෙහසට කවි ගී නැත                       ලියවෙන්නේ   


                                               මහ මෙරකටත් වඩා ඇත දරුසෙනෙහස                  අගය

                                               ලෝ දම් නිසාවෙන් පිය ගත කිරි                               හිඟය

                                              වතු පිටි මිල මුදල් ඉදිකල                                      මාලිගය

                                              කවි ගී ලියනු වස් පියවරු                                     මහ මඟය


රකිමින් ගුණ දහම් සැම සිත                             සනසන්නේ

රජකම් ලෙසින් වෙදකම්  කරමින්                          ඉන්නේ

දල්වා නැණ පහන් ආලෝකය                              දෙන්නේ

පිය සෙනෙහසක් ගැන කවදද                         ලියවෙන්නේ



                                              හැම තැන කෙත් වතුය මුළු රට                             සරුසාර

                                             කම්හල් ඉදිවුනා ගම නගරය                                      නෑර

                                             රජවරු බිහි වුනා ගති ඇති                                       සුරවීර

                                              පිය සෙනෙහසට හිමි වුනේ ඇයි                            මහපාර



පිය සෙනෙහසත් හැඟුමන් නිති                       ඇතිවේවා

පිය සෙනෙහසට කවි ගී වැල්                            ලියවේවා

අවසන් මළගමට පිය ගුණ                                ඇතිවේවා

සෝකප්පරකාසවත් මතු                                   ලියවේවා


                                                               

 ඞී.ජී.අයි.එස්.නිල්මි.                                                               

 ජන සන්නිවේදනය අධ්‍යයන අංශය

 කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය.

                           








Friday, July 7, 2017

නෙලන්ට ගිහින් ඵලවැල...ගෙනෙන්ම් ඉතින් බරටම..
අනේ දරුවනේ නාඩන් කියු අම්මලා...

(පිපුණු සත් පියුම් පරනොවෙන්නට, අපේ කාලයේ මන්ත‍්‍රී දේවීන් පිළිබඳ කෙරෙනා ගීතමය විමසුම )

 

මානව හැගීම් ප‍්‍රකාශ කිරීමට යොදා ගන්නා වූ නිර්මාණශීලී සන්නිවේදන රටාවක් ලෙස ගීතය හදුන්වා දිය හැකිය.හදවත පිනා යන්නා වූ අපූර්ව සුන්දරත්වයේත් රක්ත වර්ණ රුධිරයේ ජීව ගුණය රදා පැවැත්මේ නිහඩ සාක්ෂිය වූ මානව පේ‍්‍රමයේත් අනියත බවේ ආශ්වාදය හදවතට බද්ධ කරන්නා වූ විරහ වේදනාවේත් මනස්කාන්තත්වයෙන් පිරි කලා ලොවේ කලාවන් අතර තනිවූ හදවත් හා බැදි හුදකලාවේත් සමාජ සංස්ථාව හා බැදි තාවකාලික මානව චිත්ත සන්තානයන්ගේ ගැටී ඉහිරී ගිය රුධිරයේත් දහඩියේත් කදුලේත් සත්‍ය එක්තැන් කොට තැනූ සමස්ත ජනයාගේ හදවතේ රිද්මයත් ලොවට කියන්නට භාවිතා කළ හැකි අපූර්ව සෞන්දර්යක් ගීතය තුල ගැබ්ව තිබේ.
සමාජය තුල පවතින විවිධ තත්වයන් විවේචනය වන ආකාරයේ ගීත නිර්මාණය වී ඇති ආකාරය හදුනාගැනිමට ලැබෙන අතර පවතින සමාජ තත්ත්වයේ ඇතැම් තැන් විවේචනය කරමින් එම තතත්්වය ට විරෝධව අදහස් දක්වමින් නිර්මාණය වූ ගීත විරෝධ ආකල්ප ගීත වශයෙන් හදුන්වා දිය හැකිය.
ජේ.ඞී. සුමනපාලයන්ගේ අපූර්ව ගී පද සංකලපනාවෙන්ද රූකාන්ත ගුණතිලකන්ගේ ගායනයෙන්ද යුතු මෙම ගීතය තුලින් පවතින සමාජ තතත්්වයෙහි කටුක යථාර්තය දක්වන්නේ ගීතය තුලින් එයට විරෝධ ආකල්පයක්ද එක් කරමිනි.

නෙලන්නට ගිහින් ඵලවැල
ගෙනෙන්නම් ඉතින් බරටම
අනේ දරුවනේ නාඩන් කියූ අම්මලා
සත් සමුදුරෙන් එහා බැසගෙන
හිත් තොසින් නොවේ මැරි මැරී
කප්පරක් කිලිටි උන් ලඟ
වැටී උල උලා - වැටී උල උලා

මත් එවුන් ඇවිත් එතකොට
අත් දෙකෙන් අරං හනිකට
එක් කරන් ගොහින් දරුවන් වනේ තනිකළා
පොඩි එවුන් වනේ තනිකළා

නෙලන්නට ගිහින් ඵලවැල...

හිස් අතින් එහෙන් එනකෙටෙ
සත් මහල් උඩින් බැසගෙන
සත් පියුම් මෙහේ තැන තැන
අනේ පරවෙලා
අනේ පරවෙලා අනේ පරවෙලා
සත් පියුම් මෙහේ පරවෙලා

නෙලන්නට ගිහින් ඵලවැල..


ගීතය අන් කලා මාධ්‍යයන් මෙන් කේවල නිර්මාණයක් නොවේ. නවකතාව කෙටි කතාව කවිය වැනි කලා මාධ්‍යයන් කේවල ගණයට වැටෙයි. නමුත් ගීතය ගීත රචකයා සංගීතඥයා ගායකයා යන කලාකරුවන් ත‍්‍රිත්වයේ නිර්මාණයකි. කලාතුරකින් මේ කලාකරුවන් ත‍්‍රිත්වය එක් පුද්ගලයකු තුළ පිහිටීමෙන් ඒක පුද්ගල නිර්මාණයක් ලෙස ගීතය බිහි වේ. බුදුන් කල පංචසික නම් සංගීතඥයා විසින් කළ ගීතයක් බුදුරජාණන් වහන්සේ වර්ණනා කළේ එහි සංගීතයත් ගායනයත් එකිනෙක පරයා නොයන බැවින් ඉතා සුන්දර ගීතයක් වූ බවයි. ”සංගීත රන්කාරය” නම් ග‍්‍රන්ථය ලියන ලද භාරතයේ සංගීතඥයන්ගේ විග‍්‍රහය වන්නේ ”ගායනය, වාදනය, නර්තනය යන ත‍්‍රිවිධ කරුණු ක‍්‍රමාණුකූලව එකට පවතින බවයි”. සංගීත පරිජාත ග‍්‍රන්ථයේ සංගීතය ලෙස ”මනෝහර භාවයන් යුක්ත වූ චමත්කාරයක් ජනිත කරවනු පිණිස ශේෂ්ඨ උසස් සංගීත රසයක් නිපදීම උදෙසා ගීත වාදිත සහ නෘත්‍යය යන සියුම් කලා අංගයන් ක‍්‍රමික පරිදි මුසු කොට පැවැත්විම සංගීත වශයෙන් හදුන්වයි.” ඔක්ස්ෆර්ඞ් ශබ්ධ කෝෂයේ ”මිනිසාගේ හැගීම් ප‍්‍රකාශ කිරිම සදහා ද සංගීතයේ උසස් සංකල්ප සාර්ථක කර ගැනීම පණිසද මිහිරි වූ සුගම්‍ය වූ නාද සංයෝජනය මනා ලෙස සංවිධානය කරනු ලැබීමේ කලාව සංගීතය ලෙස හදුන්වයි.”
සංගීතයක් බිහි වීම සදහා අනිවාර්යය ලෙසම ස්වර වර්ණ පද අර්ථ රාග රසය යන ලක්ෂණ අන්තර්ගත විය යුතුය. ගීතය ලෙස හදුන්වන්නේ ස්වර සහ පද වලින් යුක්ත වු තාලයකට හා ප‍්‍රමිතියකට ප‍්‍රබන්ධ වූ සාහිත්‍යමය පද රචනයයි.

ඉහත දක්වන ලද ගීතය සැලකූ විට සාර්ථක ගී පද රචනාවක තිබිය යුතු අර්ථ ගාම්භීරත්වය භාෂා වෛචිත‍්‍රය ගුණ සම්පත්තිය සුගේයත්වය යන ලක්ෂණ පවතියි. අර්ථ ගාම්භීරත්වය නම් ගීතයක් සවනට වැටුන සැනින් එ් මගින් අපව දැකීමේ හැකියාවයි. අනිවාර්්‍යයෙන්ම ගීතයක ව්‍යංගාර්ථය පැවතිය යුතු වේ. නැතිනම් යටි පෙලක් තිබිය යුතු වේ. එනම් අප ගීතයක් අසා ගීතයේ අර්ථය රස විදීමේ හැකියාව පැවතිය යුතු වේ.ගීතයේ මතු පිට අර්ථයට වඩා එහි ගැඔුර දැකගැනීමේ හැකියාව මෙම ගීතය තුල පවතියි. ගීතය තුලින් විවේචනය වන්නේ පවතින කටුක සමාජ යථාර්ථයේ එක් පැතිකඩකි. එය සමාජයේ පවතින කාරණාවකි. කිරිකැටි බිලිදුන් පවා මෙරට තනිකර දමා දස මස කුස තුල ලේ මස ඔසු කල මවුවරු මුදල් සොයා විදේශ රුකියා වෙත යන්නේ තම දරුවන්ට අනාගතයක් සකස් කිරීමේ අරමුණින්ය. එහෙත් ඉන් පසුව උද්ගත වන්නේ මහා ඛේදවාචකයකි. මවුවරු දරුවන් දෙතැනක විමත් බිරිද සැමියා දෙතැනක විමත් නිසා පවුල් සංස්ථාව බිද වැටමට ලක් වේ. දරුවන් අනාථයන් බවට පත් වීමත් සැමියා බේබද්දකු හෝ තවත් කාන්තාවකගේ අනියම් පුරුෂයකු බවට පත් වීමත් මුදල් සොයා පිටරට යන මවුවරුන් විදේශ රටවලදී විවිධ පීඩනයන්ට හා ලිංගික අඩත්තේට්ටම් වලට ගොදුරු වීමත් බහුලව සිදුවේ.ගී පද රචකයා මෙම තත්වය විස්තර කිරීමට අපූරු වාග් කෝෂයක් යොදා ගනියි. ව්‍යංගාර්ථය දක්වන භාෂා රටාව භාවිතා කරනු ලැබේ.
ඔහු ගීතය ආරම්භක පද වැල් යොදාගෙන ඇත්තේ,

නෙලන්නට ගිහින් ඵලවැල
ගෙනෙන්නම් ඉතින් බරටම
අනේ දරුවනේ නාඩන් කියූ අම්මලා
සත් සමුදුරෙන් එහා බැසගෙන
හිත් තොසින් නොවේ මැරි මැරී
කප්පරක් කිලිටි උන් ලඟ
වැටී උල උලා - වැටී උල උලා

යනුවෙනි.
මෙහි පළමු පදවැල් සවනට වැටෙන විට අපට සිහිපත් වන්නේ බෝසත් චරිතයේ අවස්ථාවකි. ඒ වෙස්සන්තර ජාතකයයි. මානව ධාරක පේ‍්‍රමයේ උත්තරීතර බව පසක් කරමින් එදා වංකගිරියෙහි ශාලිය ක‍්‍රිෂ්ණජිනා දරු දෙපල සුරුකිව තබා මන්ත‍්‍රි දේවිය ඵලවැල නෙලන්නට මහ වනයට යන්නේ දරු දෙදෙනාගේත් සැමියාගේත් කුසගිනි නිවිම අරමුණු කරගෙනයි. එහෙත් ඇය නැවත අසපුවට පැමිනෙනවිට සිදුව තිබුනේ ඛේදවාචකයකි. එම සිද්ධිය සිහිපත් කරමින් ගීතය ආරම්භවන අතර වර්තමාන මවුවරුන් දරුවන්ට යහපත් අනාගතයක් සැකසීමේ අරමුණින් විදේශ ගතවන අම්මලා ”අනේ දරුවනේ නාඩන් ”යන වදන දරුවන්ට කියා යන බව දක්වයි. එය සමාජ යථාර්තය ම වන අතර දරුවන්ගේ ජිවිත වලට කදුල එක් වන්නේ මව දුර රටකට යාමෙනි. සත් සමුදුරෙන් එහා බැසගෙන යනුවෙන් දක්වන්නේ ගවු ගනනක් දුර පිහිටි විදේශ රටවලට යන බවයි. එහෙත් එසේ යන මවුවරුනට රුකියා කරන්නට සිදුවන්නේ කුරුරු මිනිසුන්ගේ දෙපා අභියසයි. එය විවේචනාත්මකව ගීතය තුල ප‍්‍රකාශ වන්නේ විරෝධය කියා පාමිනි. ඒ මෙසේය
හිත් තොසින් නොවේ මැරි මැරී
කප්පරක් කිලිටි උන් ලඟ
වැටී උල උලා - වැටී උල උලා
විදේශ රුකියා උදෙසා විශේෂයෙන්ම ලාංකීය කාන්කාවන් ගෙන යනු ලබන්නේ මැද පෙරදිග කලාපයේ රටවල් වෙතටයි. එම රටවල නිවෙස්වල සිටින හාම්පුතුන් තිරිසනකුට තරම්වත් සැලකීමක් තම ගෘහ සේවිකාවන් වෙත ලබා නොදෙයි. විවිධ ආකාරයේ ශාරිරික වද හිංසා වලට පමුණවමින් සහ තම අතෘප්තිකර ලිංගික ආශාවන්් තෘප්ත කර ගැනීමට තම නිවසේ ගෘහසේවිකාව යොදා ගැනීම බහුලව සිදුවේ. ” කප්පරක් කිලිට් උන් ”යනුවෙන් මෙහි දක්වා ඇත්තේ එවන් පුද්ගලයින් ය. එම පුද්ගලයන් කොතරම් වරදෙහි බැදුන මිනිසුන් වුවද මුදල් යන කාරණාව මත කිලිටි හාම්පුතුන්ගේ දෙපා අභියස මෙහෙකාර කම් කිරීමය මවු වරුන්ට සිදු ෙවි. වැටී උල උලා යන වදන නැවත නැවත් යොදා ගන්නේ එහෙයිනි. සම්පූර්ණ නිවසේ කටයුතු ගෘහ සේවිකාව වෙත පැටවෙන අතර කිලිටි සේදීම වැසිකිලි පිරිසිදු කිරීම ඉවුම් පිහුම් ඉදුල් සේදීම දරුවන් රැක බලා ගැනීම නිවසෙහි සිටින සුනඛයන් පිරිසිදු කිරීම ආදී සියළු කටයුතු ගෘහ සේවිකාවන් විසින් තම හාම්පුතුනට කීකරුව අකුරට ඉටු කල යුතු අතර සුළු වරදක් හෝ සිදු වුවහොත් අමානුෂික දඩුවම් එල්ල වේ. සිත් තොසින් නොවේ මැරි මැරි යන වදන භාවිතා කර ඇත්තේ මෙම අමානුෂික අතවරය සිහිපත් කරමිනි. මවුවරුන් එසේ එතෙර ගොස් දුක් ගැහැට විදින විට මෙරට දරුවන්ට අත්වන ඛේදනීය ඉරණම ගීතයේ ඊලග කොටසින්  මෙසේ  දක්වනු ලැබේ.

මත් එවුන් ඇවිත් එතකොට
අත් දෙකෙන් අරං හනිකට
එක් කරන් ගොහින් දරුවන් වනේ තනිකළා
පොඩි එවුන් වනේ තනිකළා

Add caption



බොහෝ විට මවුවරුන් විදේශගත වන්නේ දරුවන් සැමියා ලග තබා හෝ දරුවන්ගේ මිත්තණිය ලග තබා හෝ එසේත් නැතිනම් තම ඥාතින් වෙත දරුවන් භාර දීමෙනි. ගැහැනු දරුවන් හෝ වේවා පිරිමි දරුවන් හෝ වේවා ඉහත කී පිරිස විසින් නිසි පරිදි හදාවඩා ගන්නේද බලා කියා ගන්නේද යන්න ගැටළුවකි. මව කෙසේ හෝ තම දරුවන් නඩත්තු කිරිමට මුදල් එවුවද එමගින් දරුවන්ට යහපත සැලසේද.නැත බොහෝ පියවරු එම මුදල් මත් වතුරට වියදම් කරති.අවසන දරුවන් තනිවී අසරණ වෙති.වැඩිහිටියන්ගේ රැක්මක් නැති තැන දරුවෝ අයාලේ යති. එසේම පියා විසින්ම තම දියණිය කෙළසා දමන අවස්ථාද පවතියි.සීයා පියා අසල්වැසියන් ඥාතින් සල්ලාලයන් බීමත් පුද්ගලයන් විසින් කුඩා දරුවන් පවා කෙළසා දමති. මල් කැකුළු වන් කුඩා දරුවන්ගේ ජීවිත අකාලයේ යලි ගොඩනැගිය නොහැකි ආකාරයේ විනාශයන්ට ලක්වීම මෙහි ඉහත පද මගින් දක්වයි. මත් එවුන්,ඇවිත් හනිකට,අත් දෙකෙන් අරන් ආදි පද තුලින් මෙම සිද්ධිය දක්වයි.වනේ තනිකලා යනු එම දරුවන්ගේ ජිවිත විනාශයට පත් කිරීමයි. ජීවිතය නම් වූ මහා වනයේ පොඩි එවුන් තනිකර දමා තිබේ. රචකයා ව්‍යංගයෙන් කියා සිටින්නේ ළමා ජීවිත අතවරයට පත් වීමයි. දරුවන්ට එවන් ඉරණමක් අත් වීමෙන් පසු ඊලග කොටසින් බරටම ඵලවැල නෙලන්නට ගිය මවුවරුන්ගේ පැමිණීම මෙසේ දක්වයි.

හිස් අතින් එහෙන් එනකෙටෙ
සත් මහල් උඩින් බැසගෙන
සත් පියුම් මෙහේ තැන තැනඅනේ පරවෙලා
අනේ පරවෙලා අනේ පරවෙලා
සත් පියුම් මෙහේ පරවෙලා


දරුවනට බරටම ථලවැල නෙලා ගෙනෙන්ට ගිය අම්මලාගේ නැවත පැමිනීම මෙහි දැක්වෙන්නේ හිස් අතින් එහෙන් එනකොට යනුවෙනි.මිල මුදල් යහමින් ගෙනෙන්ට ගිය මවුවරු සත්මහල් ප‍්‍රාසාද නම් හාම්පුතුනගේ නිවෙස්වල සිට නැවත මෙරටට පැමිනෙන්නේ විවිධ අඩත්තේට්ටම් වලටද ගොදුරුවය.

එසේ පැමිනෙන විට මෙහේ සිදුව ඇත්තේ තවත් මහා අවාසනාවකි. සත් පියුම් මෙහේ තැන තැන අනේ පරවෙලා අනේ පරවෙලා යනුවෙන් දක්වන්නේ එම අවාසනාවන්ත තත්වයයි. අනේ යන පදය භාවිතා කර ඇත්තේ එම අවාසනාවන්ත තත්වය දැක්විමටයි. එසේම සත් පියුම් පරවීම ගැන දක්වන අතර එය උපමා කරනු ලබන්නේ විනාශ වී ගිය දරුවන්ගේ ජිවිත වලටය.පියුම යනු සුවදවත් පුෂ්පයකි. පාරිශූද්ධත්වයේ සංකේතයකි. සිදුහත් උපතේදීද පියුම් හතක් පිපුනි. ඒ වශයෙන් ගත් කල සත් පියුම යනු සුපිරිසිදු බවේ සංකේතයකි.
දරුවන් හෝ වේවා සැමියා හෝ වේවා මේ සියල්ල බිද දමමින් පවුල් සංස්ථාවේ වූ දෙදරා යාම සත් පියුම් තැන තැන ඔහේ පරවෙලා යන වදන භාවිතය තුලින් ප‍්‍රකාශ කර තිබේ.මෙම ගීතය තුලින් මවුවරු මුදල් සොයා විදේශගත වීමෙන් ඇතිවන සමාජයේ අසන්නට දකින්නට ලැබෙන ඛේදවාචකය මනාව නිරූපනය කරයි. ගීතය තුලින් එය ඉදිරිපත් කරන්නේ එයට කැමත්ත ප‍්‍රකාශ කිරිමට නොවේ. ඛේදනීය වූ එම සමාජ යථාර්ථයට විරෝධය ප‍්‍රකාශ කිරීමටයි. එසේම දිගින් දිගටම ඇතිවන එම අවාසනාවන්ත තත්වයට එරෙහිව නැගී සිටීමට සමාජයට අවශ්‍ය විරෝධ ආකල්පය මෙම ගීතය මගින් ගෙනහැර දක්වයි. මෙම ගීතය අසන්නකුට වුවද මේ ආකාරයට මවුවරුන් විදේශ ගත විම වැලැක්විමට සිතෙයි.ඒ සමගය සමාජ යථාර්ථයේ පවතින දරිදාතාවය මෙයට හේතුව බව ගීතයේ යටි පෙලින් ප‍්‍රකාශ වේ.මවුවරු එතෙර ඵලවැල නෙලන්නට යන්නට හේතුව කුමක්ද..සමාජ අසාධාරණයේ ඵලයක් ලෙස බිහි වු දරිදාතාවය එයට හේතුවයි. මෙරට ආර්ථිකය ශක්තිමත් වූවානම් අසරණ කාන්තාවන් ගෘහසේවිකා ලෙස කිලිටි උන් ලග වහල් සේවයට යා යුතුද..නැත සියල්ලටම හේතුව වන්නේ පවතින සමාජ තත්වයේ අධම බව නොවේද?. ගීතය තුලින් සිතන්නට ඉඩ හරියි. වචන දහස් ගණනකින් ප‍්‍රකාශ කල නොහැකි සමාජ විරෝධි ආකල්පයක් ගී පද කිහිපයකින් ප‍්‍රකාශ කිරිමට තරම් ගී පද රචකයා නිර්මාණශි‍්‍රලී වි ඇති අතර එම විරෝධ ආකල්පය වඩාත් සෞන්දර්්‍යාත්මක ලෙස ශ‍්‍රාවක දෙසවනට තිළිණ කිරීමට රූකන්ත ගූණතිලකයන්ගේ ගි හඩ සමත් වි තිබෙන ආකාරය ඉහත ගීතය ශ‍්‍රවනය කිරීම තුලින් වඩාත් හොදින් පැහැදිලි වේ.

                                ඞී.ජී.අයි.එස්.නිල්මි.
                                කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය
                                ජනසන්නිවේදන අධ්‍යයන අංශය
   








Sunday, June 11, 2017

මී මුරේ යන්න බලාපොරොත්තුවන ඔබට..


ඔන්න නිවාඩුවට යන්න ලස්සන තැනක් ගැන විස්තර ගොඩක් තමයි සන්තානය blog අඩවියෙන් අද මේ විදියට ඔයාලට තිලිණ කරන්නේ..



                                        
ආදරය කරන අයට විනෝද වෙන්න කැමති අයට සාම්ප‍්‍රදායික කාර්්‍යබහුල ජීවන රටාවෙන් ඈත්වෙලා ගැමි සුන්දරත්වයේ අපූරුව නිදහසේ විදින්න කැමති  ඕනම කෙනෙක්ට යන්න පුඟවන් ශ‍්‍රී ලංකාවේ ස්වාභාවික සුන්දරත්වය අතින් ඉහලම තැනක් හිමිකරගන්නා ස්ථානයක් තමයි මී මුරේ කියන්නේ..අද අපි ඔයාලට ලස්සන මී මුරේ ගැන වැදගත් තොරතුරු ගොඩක් අරන් ඇවිත් තියනවා.
මී මුරේට යන්නෙ කොහොමද, මී මුරේ කියන්නෙ මොන වගේ ගමක්ද, එහෙදි අපිට විනෝද වෙන්න පුඟවන් අවස්ථා මොනවද, මී මුරේ යත්දි අපි අවධානයට ගත යුතු කරුණු මොනවද, මෙන්න මේ වගේ මීමුරේ ගැන වැදගත් තොරතුරු ගොඩක් අපි අද ඔයාල වෙනුවෙන් අරන් ඇවිත් තියනව. ඉතින් කවුද අකමැති සුන්දර පරිසරයක නිදහසේ විවේකය ගත කරන්න.
මී මුරේ ගැන මම ඔයාලට තව දෙයක් මතක් කරන්නම්..ලංකාවේ පේ‍්‍රක්ෂක ප‍්‍රතිචාර අතින් ඉතාමත් ඉහල ස්ථානයක් හිමිකරගත්ත චිත‍්‍රපටියක් තමයි සූරිය අරණ කියල කියන්නේ..මේ සූරිය අරණ චිත‍්‍රපටය රූ ගත කිරීමට යොදා ගන්නෙත් මේ මීමුරේ ගම්මානය..ඉතින් දැන් මී මුරේ සුන්දරත්වය ගැන පුංචි ඉුගියක් ඔයාලට ලැබෙන්න ඇති.
මීමුරේ සුන්දරත්වය විදගන්න යන්න බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්න ඔයාලට මං ඒ ගැන තව විස්තර ටිකක් කියන්නම්..
භූගෝලීය පිහිටීම වශයෙන් ගත්විට මීමුරේ මේ කුඩා හුදකලා ගම්මානය පිහිටල තියෙන්නෙ මාතලේ සහ මහනුවර කියන දිස්ත‍්‍රික්ක දෙක අතර.
කොළඔ නගරයේ ඉදන් මීමුරේට තිබෙන දුර ප‍්‍රමාණය කිලෝ මීටර් 175ක්.
ඔබ කොළඔ නගරයේ සිට මී මුරේට යන කෙනෙක්නම් ඔබ මුලින්ම කොළඔ නගරයේ සිට කිලෝ මීටර් 126ක් දුරින් පිහිටි මහනුවර නගරයට යා යුතුයි..ඉන්පසුව ඒ 26 එනම් මහනුවර මහියංගන මාර්ගයේ මහනුවර සිට මහියංගනය දෙසට කිලෝ මීටර් 35 ක් ගමන්කරන විට හුන්නස්ගිරිය හන්දිය හමු වෙනවා. හුන්නස්ගිරිය හන්දියෙන් වමට හැරී කිලෝ මීටර් 35ක් පමණ ඉදිරියට ගමන් කරන විට  ලෝල්වත්ත ගම්මානය ඔබට හමුවේවි. මේ ආසන්නයේ තමයි මීමුරේ සුන්දර ගම්මානය පිහිටලා තියෙන්නේ.


ඒ වගේම අපේ යාඟවන්ට මතක් කරන්න තවත් වැදගත් කරුණක් තියනවා.මේ ප‍්‍රදේශයේ පවතින භූගෝලීය පිහිටීම නිසා ගමන් මාර්ගය තරමක් දුෂ්කරයි.මේ සංචාරයෙදී ඔබ ඩබල් කැබ් එකක් වැනි තරමක් උස වාහනයක් භාවිත කිරීම ගමනට වඩාත් පහසු වේවි..ඒ වගේම මෙම ප‍්‍රදේශයේ දුරකතන සේවාවන් කි‍්‍රයාත්මක වන්නෙත් නැහැ..ප‍්‍රවාහනය සදහා බස් රථ ගමනාගමනය සිදු වන්නෙත් නැහැ..ගම්මානයටම තිබෙන්නෙ එක් කුඩා වෙළඳසැලක් පමනයි...ඉතින් මෙම වෙනස් ආකාරයේ අත්දැකීමට මුහුණදීමට යන්න බලාපොරොත්තුවන ඔබ ඔබට අත්‍යවශ්‍ය දේවල් රැගෙනයාමට අමතක කරන්න එපා.
අදවන විට අන්තර්ජාලය හරහා මෙම සංචාරයේ නවාතැන් පහසුකම් වෙන්කර ගැනීමේ හැකියාව ඔබට පවතිනවා. ඔබට අවශ්‍ය පරිදි මෙම සුන්දර ගම්මානයේ ගැමි අසිරිය සමගින් ගැමි නිවසක රාත‍්‍රියගත කරන්නත් පුඟවන්. තවදුරත් ඔබකැමතිනම් ඔබේ සමීපතමයන් සමග කුඩාරමක නිදහස්ව රාත‍්‍රිය ගත කරන්නට එයටත් ඔබට අවස්ථාව තිබෙනවා..
මෙම සංචාරයේ තවත් අපූරු දේවල් ඔබට වෙන් කරවා ගන්න පුඟවන්. ඒ අතර
ආහාර
බබිකියු
රාත‍්‍රියේ ජ්පචසෙරු
සංගීතය හා ත‍්‍රාස්‍යජනක අත්දැකීම්
විවිධ පාන ලබා ගැනීමට හැකිවීම සුවිශේෂියි.
විශේෂයෙන්ම මතක් කරන්න අවශ්‍යයි මෙම ගම්මානයේ ජීවත් වන්නේ කෘෂිකර්මාන්තම මත යැපෙන්නාවූ 400 ක් පමන සුඟ ජන කොටසක්..සුන්දරත්වය විදින්නට යන අපි ඒ සුන්දරත්වය අනාගතය වෙනුවෙනුත් ඉතිරිකර පැමිනීමට මතකතබා ගත යුතුමයි.

මීමුරේ ගම්මානයට යන ඔයාලට ලස්සන දර්ශන ගොඩක් දකින්න ලැබේවි.ඒ අතර
සුන්දර දිය ඇලිවල විනෝද වෙන්න,පීනන්න,නාන්න වගේම
වනාන්තරවල ඇවිදින්න
ලස්සන ඡායාරූප ලබා ගන්න
කදු නගින්න වගේ ලස්සන අත්දැකීම් ගොඩක් ලබා ගන්න ඔයාලට පුඟවන්.
ඒ වගේම මීමුරේ අවට තිබෙන තවත් සුන්දර ස්ථාන රාශියක් තිබෙනවා.නකල්ස් කදු වැටිය පුංච් ලෝකාන්තය වගේ ලස්සන තැන්වලට ගිහින් ඔයාලගේ මේ සංචාරය තවත් ලස්සන කරගන්න අමතක කරන්්න එපා.
සුන්දර පරිසරයක නිවාඩුවක් ගතකරන එක කාර්්‍යබහුල ජීවිතයක් ගත කරන ඔයාල හැමෝටම ලොකු මානසික සතුටක් අරන් ඒවි..
වචනයෙන් මං කියනවට වඩා අනිවාර්යෙන්ම මීමුරේ ගිහින් මේ සුන්දර අත්දැකීම් විදගන්න තවත් ප‍්‍රමාද වෙන්න එපා..

 -සන්ධ්‍යා නිල්මි-
ජන සන්නිවේදන අධ්‍යයන අංශය,
කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය.

                                                                                                                                    -සන්ධ්‍ය...